Chinese feesten
Knallend vuurwerk, bedoeld om de boze geesten de schrik op het lijf te jagen, luidt het nieuwe jaar in. Volgens legenden was Nian (net als het Chinese woord voor ‘jaar’ uitgesproken als [njen]) een mensetend monster in het oude China, dat ongemerkt huizen kon binnendringen. Heel het jaar verbleef Nian in de diepe zee en kwam alleen bij de overgang van Oud- op Nieuwjaar tevoorschijn. Al gauw leerden de Chinezen dat Nian gevoelig was voor hard lawaai en de kleur rood, en zij verdreven hem met explosies, vuurwerk, Chinese leeuwen en veelvuldig gebruik van de kleur rood in het huis. Deze gebruiken leidden tot de eerste nieuwjaarsvieringen. In de tempels wordt met bundels wierookstokjes en andere geschenken Boeddha’s gunst ingeroepen.
geschenken Boeddha’s gunst ingeroepen.
De belangrijkste dag van het feest is misschien wel oudjaarsavond, als familieleden samenkomen om te eten. Kinderen die niet thuis wonen, proberen voor deze maaltijd thuis te zijn. Dit leidt soms tot grote migratiestromen. Ook liggen vele fabrieken aan de Chinese kustprovincies een week stil. Er komen bijzondere gerechten op tafel. Na het avondeten blijven de familieleden zitten praten of doen spelletjes tot de vroege uurtjes. De volgende dag brengt men in zijn nieuwe kleren (!) een bezoek aan verwanten en vrienden. Er worden vooral heldere kleuren gedragen, en uiteraard veel rood. De feesten kunnen wel twee weken lang duren.
– Welk feest is kenmerkend voor China?
– Welke feesten worden er nog meer gevierd?
– Waardoor worden de data van de feesten bepaald?
– Welke attributen zijn meest voorkomend?